تاثیر سطوح مختلف پروتئین عبوری بر کمیت و کیفیت الیاف بزهای نر رائینی

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین عبوری بر خصوصیات کمی و کیفی الیاف بز رائینی و با استفاده از تعداد 20 راس بز نر رائینی بالغ 5/2-2 ساله با وزن اولیه (5/2+-30) کیلوگرم به مدت 84 روز انجام گردید. بزها در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 جیره ازمایشی و 5 تکرار در هر جیره تغذیه شدند. سطح پروتئین غیر قابل تجزیه ‏‎(udp)‎‏ در جیره های 1 (جیره پایه)، 2، 3 و 4 به ترتیب 75/2، 86/4، 91/5 و 97/6 درصد در ماده خشک بود، و سطح انرژی قابل متابولیسم ‏‎(me)‎‏ در تمام جیره ها در حدود 04/10 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. جیره غذایی دامها با استفاده از جداول استاندارد غذایی ‏‎afrc‎‏ (1998) متوازن شد. پس از اتمام دوره آزمایش، الیاف بدن دامها چیده شد وتوزین گردید. همچنین یک نمونه الیاف از ناحیه پهلوی سمت چپ بزها برای اندازه گیری خصوصیات کمی و کیفی الیاف برداشت شد. میانگین وزن بیده خام بزهای تغذیه شده با جیره های آزمایشی به ترتیب 4/311، 6/300، 6/302 و 6/280 گرم بود، که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. میانگین وزن بیده شسته شده در 4 جیره آزمایشی به ترتیب 4/221، 6/218، 1/235 و 4/215 گرم بود که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. مقدار کرک در بیده شسته شده به ترتیب 3/131، 8/110، 7/121 و 8/111 گرم بود که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. میانگین طول کرک در 4 جیره آزمایشی به ترتیب 9/22، 5/20، 1/20 و 5/21 میلی متر بود، که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. میانگین قطر کرک بزهای تغذیه شده با جیره های آزمایشی به ترتیب 7/18، 6/18، 6/18 و 9/18 میکرون بود که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. بنابراین با توجه به نتایج فوق می توان گفت که افزایش سطح پروتئین عبوری بیشتر از مقادیر توصیه شده در جداول ‏‎afrc‎‏ اثر معنی داری بر خصوصیات کمی و کیفی کرک تولیدی توسط بزهای نر رائینی بالغ ندارد.